„…Błękitny – to odcień koloru niebieskiego, Nosorożec – ciężkie zwierzę afrykańskie. O ile mnie pamięć nie myli nazwa jest wynikiem alkoholowych urojeń lidera…”
„…Zaczynaliśmy grac jeszcze u schyłku komuny. Byliśmy wtedy młodzi, zbuntowani. Pisaliśmy teksty o tym co nas irytuje i drażni…”
„…Grało się na radiach, efektach domowej roboty (w mydelniczkach). Za perkusję służyły jakieś kartony lub krzesła. Pukaliśmy do wszystkich drzwi, gdzie tylko był jakikolwiek sprzęt muzyczny. Były nawet przymiarki, żeby zapisać się do Ochotniczej Straży Pożarnej, ponieważ mieli oni zakupić nagłośnienie, ale sprawa jakoś się rozmyła. Tak więc próby odbywały się w domach, garażach. Po jakimś czasie i kilku zagranych koncertach załapaliśmy się do domu kultury. Zaczęły się wyjazdy, większe imprezy, festiwale. W zamian za udostępnianie sprzętu i miejsca na próby mieliśmy reprezentować dom kultury na imprezach masowych typu 1, a później 3 maj, więc wróciliśmy do garażu. Zakupiliśmy jakieś piecyki gitarowe i perkusję…”
Błękitny Nosorożec, koncert w "HDK" 5.X.1989
Pierwsze demo BN zatytułowane „Gdzie Ptaki Latają” wydają własnym sumptem, rozchodzi się po wytwórniach i bliskich znajomych zespołu. Pierwszym znaczącym sukcesem był występ na Rock Festivalu w Kielcach w 1992 roku, gdzie publiczność przyznała im nagrodę w postaci sesji nagraniowej w Warszawskim studio „CCS”. Materiał ten zostaje wydany przez Białostocki „Rock’N’Roll” w postaci kasety „A jednak”. Po tym wydarzeniu nasila się działalność koncertowa, występują w Polsce i na Białorusi.
Po wygraniu „Siedleckiej sceny rockowej” w 1993 roku grają trasę koncertową w ścianie wschodniej. Pojawiają się w ekologicznym programie telewizyjnym „Śmietnik”, gdzie prezentują kawałek „Przyjaciel”.
„…’’Śmietnik’’ nie był jakimś przełomem w życiu Błękitnego Nosorożca. Choć trochę ludzi zobaczyło nas na żywo. A tak w ogóle jest potrzebny taki program jak ‘’Alternatiwi’’ nie wiadomo dlaczego zdjęty z anteny. W końcu wszyscy łożymy na TVP…”
Na początku 1995 roku za ‘Oleja’ na perkusji siada Romuald ‘Rakoś’ Rakowski który wcześniej grał w metalowej kapeli Sacrum. Na wiosnę tegoż roku lądują w Białostockim studio „Salman” i nagrywają materiał, który finalnie nie zostaje wydany, gdyż jakość nie jest najlepsza. Latem w barze „U Wołodzi” powstaje teledysk do piosenki pt. „Jak chorągiewka”. W lipcu 1997 roku w Rzeszowskim „RSC-Studio” rejestrują materiał, który wydają przy udziale Darka z wydawnictwa „OSA” na kasecie „Jak długo”. Po nagraniu taśmy z przyczyn osobistych z zespołu odchodzi ‘Wujo’ a za gryf łapie Klaudiusz ‘Klaudek’ Borys, ich wcześniejszy menadżer. Do stałego składu dołącza również Daniel – tenor, który zadebiutował w sesji w Rzeszowie.
„…Nagrywając materiał na drugą płytę w Rzeszowie, do dwóch utworów zaprosiliśmy chłopaków grających na dęciakach. Wyszło to dość fajnie. Jeden z nich – Daniel, okazał się być zdolnym muzykiem, potrafiącym dopasować brzmienie barytonu w naszej muzyce, a przede wszystkim stał się naszym przyjacielem. Od tego czasu grał z nami najpierw na puzonie, a później na barytonie…” (Mirosław)
Grupa znowu dużo koncertuje, m.in. prezentują się przed kilkutysięczną publicznością IV Przystanku Woodstock ’98 w Żarach, koło takich gwiazd polskiej sceny jak: Acid Drinkers, Closterkeller, Proletaryat, Dżem, Ankh, Houk, Tilt.
Błękitny Nosorożec i fani na przystanku Woodstock '98.
„…Często ludzie nas pytają dlaczego nie gramy znowu na Przystanku. Może nie wszyscy wiedzą, ale co roku osiemset zespołów nie tylko z Polski wyraża chęć zagrania w Żarach. Nam raz się udało. Po koncercie mieliśmy wywiad dla radia. Byliśmy puszczani też w „Kręciole”, także pewnie parę osób kojarzy Błękitnego Nosorożca z Przystankiem. Ja sam byłem na Przystanku, żeby zobaczyć Killing Joke, było świetnie...” (Romuald)
„…Woodstock ’98 to czas dość odległy, niestety mogliśmy pokazać publiczności tylko cześć utworów. Wszystkie kapele miały po około 20 minut. Jesteśmy po prostu zadowoleni, że mogliśmy się znaleźć na takiej scenie – nasze dzieci mają pamiątkę w postaci półgodzinnego filmu...” (Klaudiusz)
„…Koncert w Żarach to przede wszystkim ogromna satysfakcja i frajda grania dla tak dużej publiczności. Ludziom chyba się podobało, bo nawet bisowaliśmy. Jeszcze ciekawsza była nasza droga do Żar. Nasz kumpel prowadził, a my z Romkiem wypiliśmy chyba z pięć flaszek wódy, także podczas koncertu byliśmy strasznie skacowani…” (Mirosław)
„…Świetnie się grało dla 100 000 tysięcy ludzi - rozkręciło się spore pogo, ale na równi traktujemy również kameralną publikę. Najbardziej nas wkurza gdy musimy grac w miejscach typu sala kinowa, gdzie ludzie siedzą i pierdzą w stołki…” (Klaudiusz)
Latem 1999 roku zostaje zrealizowany teledysk pt. „Jak długo”, a już jesienią nagrywają materiał na kolejną kasetę, tym razem w białostockim studio „Hertz”, ukazuje się ona w wydawnictwie „Osa” pt. „Piosenki”. Kolejne koncerty, występ na Punkowej Orkiestrze Świątecznej Pomocy w Krakowie w 2002 roku z międzynarodową obsadą m.in. Oxymoron, Oi Polloi, Anti-Nowhere League, KSU czy Abaddon.
„…Na początku było trochę nerwowo. Baliśmy się, że to wszystko może się nie odbyć, bo jeździło dużo pał i była wielka zadyma. Ale powiedziano nam, że możemy zaczynać i wyszliśmy na scenę. Grało się fajnie, bardzo dobry sprzęt…” (Romuald)
„…Punkowa Orkiestra organizowana przez Janusza Krzeczowskiego. Graliśmy tam z kapelami, na których się wychowaliśmy: Abaddon, Oi Polloi czy KSU … Mieliśmy grac dwadzieścia minut a zagraliśmy blisko czterdzieści, ponieważ była zadyma jak już kolega mówił i musieliśmy rozładować emocje …” (Mirosław)
Pod koniec roku rejestrują trzy nowe utwory które wydają na promocyjnym Cd „Błękitny Nosorożec – Muzyka Przeciwko Rasizmowi”, jako zapowiedź nowej płyty, do jednego z tych utworów zostaje nagrany teledysk „Dziennik”, emitowany w Vivi-e i TV4.
W marcu 2005 roku, występują w warszawskim klubie „Projektor”, prowadzonym przez hajnowianina. W lipcu występują na Festiwalu Młodej Białorusi „Basowiszcza” w Gródku.
„…Patrząc statystycznie gramy więcej koncertów w kraju niż na Podlasiu. Niestety. Nie ma tu zbyt wiele imprez. Jeśli chodzi o Basowiszcza to oczywiście, że gramy tam jeśli istnieje taka możliwość. Zespoły konkursowe prezentują bardzo różny poziom. Graliśmy tam trzy razy, oczywiście poza konkursem i było bardzo sympatycznie. Myślę, że to dobry pomysł, żeby grały tam kapele nie tylko białoruskojęzyczne. Chcielibyśmy też podbudować kolegów zza kordonu…”
W październiku od zespołu odchodzi Daniel, nie znajdują zastępstwa więc grają już we trójkę w nieco innych aranżacjach.
„….Niestety Daniel zaczął studia w Krakowie i siłą rzeczy nasze drogi się rozeszły. Próbowaliśmy grac z innymi, ale to nie to samo…” (Mirosław)
W kwietniu 2008 roku zespół daje koncert w białostockim radiu „Rembrandt”.
W lipcu 2009 roku występują jako gwiazda na Hajnowskim Festiwalu „Rockowisko”.
Nagrywają materiał na nową płytę „Barykady”.
W lipcu 2010 występują na II edycji Festiwalu „Rockowisko”.
Muzyka Błękitnego Nosorożca ewoluowała od dość siermiężnego punk rocka na początku lat 90-tych poprzez łączenie go z elementami reggae i ska, aż do obecnego brzmienia, które sam zespół najchętniej określa jako post-punkowe, jednak większość recenzentów ma spore kłopoty z jego zaszufladkowaniem. Teksty pisze ‘Wojcia’, który jest założycielem zespołu. Słowa są ważnym elementem twórczości BN. Opisują one rzeczywistość w której żyjemy, ukazując absurdalność niektórych jej aspektów.
„…W tekstach nie walimy wprost o co nam chodzi. Zawsze są one aluzją do problemów, które nas poruszają, czasami ciekawą grą słów. Interesuje nas człowiek, jego moralnośc, a nie konkretne uwarunkowania ekonomiczno-polityczne…”
„…Ówczesny, absurdalny system był wdzięcznym obiektem krytyki. Tematów nie brakowało. Na wielu koncertach siedział cenzor i monitorował teksty. Bez względu na to, czy był to Jarocin, czy też koncert w lokalnym domu kultury, słowa utworów musiały być ocenzurowane. Wokalista czasami zmieniał słowa w trakcie koncertu, więc organizator wyłączał mikrofon. Niestety w obecnym systemie dostrzegamy nie mniej absurdów. Tematów nadal nie brakuje. Nie tak dawno radio BIS odmówiło nam emisji utworu pt. „Baranek Boży”, ponieważ tekst jest antyklerykalny i „to jest publiczne radio i takie rzeczy tu nie przejdą” – Historia zatoczyła koło…”
„Baranek”
Baranku Boży, nie wstydź się za swego pasterza
Baranku Boży nie wstydź się
Ubrany w złoto i w purpurę, jeździ nowym mercedesem
Handluje ikonami i krzyżami, bierze tysiąc złoty za pogrzeb
Za pogrzeb bezrobotnego, za wyświęcenie marketu nowego
Za pogrzeb bezrobotnego, za wyświęcenie wszystkiego i każdego
Baranku Boży, nie wstydź się!
„Klęcząc” i „Polowanie” ukazały się na „Był kiedyś Jarocin Vol.4” (GRS Tapes, 2000).
„Kamień” na cd dołączonego do zina Pasażer (Pasażer, 2001).
„Polska Gola!” ukazała się na „Wykopmy rasizm ze stadionów” (Jimmy Jazz Records, 2002).
DYSKOGRAFIA:
"Dlaczego Ptaki Latają" MC, D.I.Y., 1992 B.N. 001
STRONA 1
1-Człowiek
2-Błazen narodów
3-Powiedz dlaczego
4-Niewolnicy życia
5-Moralność
6-Podziały
7-Kłamliwa wiara
STRONA 2
1-Na dnie
2-A jednak!!!
3-Mięso
4-Jest ciepło
5-Świątynie
6-Oczekiwane
7-Jak długo?
Skład:
Wojcia - g, voc
Wujek - b
Stasiek - dr, g
Tomek - dr, voc
„A Jednak”
Rock'n'Roll (MC) 1993
STRONA 1
1. A jednak
2. Niewolnicy Życia
3. Fałszywa wiara
4. Polowanie
5. Powiedz dlaczego
6. Na dnie
7. Jak długo
8. Przyjaciel
9. Oczekiwanie
STRONA 2
1. Diabeł i anioł
2. Jak być człowiekiem
3. Krew
4. Moralność
5. Klęcząc
6. Lamentownicy
7. Przypomina mi
8. Bohaterowie
Skład:
Mirosław Wojciuk – g, voc
Wojciech Sokołowski – b
Tomasz Olejnicki – dr.
„Jak długo”
D.I.Y (MC) 1997
STRONA 1
1. Wariat (Rejestracja)
2. Jak długo
3. Anarchia
4. Nie wiadomo
5. Więcej radości
6. Krew
7. Zawijasy
8. Nie odróżniam
9. Motyle ciężkie
STRONA 2
1. Jak chorągiewka
2. Klęcząc
3. Idę samotny (Bikini)
4. Polowanie
5. Lamentownicy
6. Nie jestem z Wami
7. Motyle 8. Daj głos
Skład:
Mirosław Wojciuk – g, voc
Wojciech Sokołowski – b
Romuald Rakowski – dr
Daniel – tenor.
„Piosenki”
OSA (MC) 1999
STRONA 1
1. Tu du dum
2. Moja wina
3. Bursa
4. Ty
5. Tango
6. Kał-Bojs
STRONA 2
1. Kamień
2. Nie będę płakał
3. Louis
4. Źle się dzieje
5. W pociągu
6. Siostra
7. Polska gola
Skład:
Mirosław Wojciuk – g,voc
Klaudiusz Borys – b
Romuald Rakowski – dr
Daniel – tenor.
„Muzyka Przeciwko Rasizmowi”
D.I.Y (CD) 2002
1-Baranek 2-Niepokój 3-Dziennik
Skład:
Mirosław Wojciuk-g, wokal
Klaudiusz Borys-bas
Romuald Rakowski-dr.
„Barykady”
(CD) 2010
1. Co się z Tobą stało
2. Serce
3. Ameryko
4. A może lepiej?
5. 2000 lat
6. Powiedz dlaczego?
7. Dla Taty
8. Partie
9. Pierwszy raz
10. Polowanie
11. Barykady
12. Klęcząc
13. Murek
14. Fallen Fallen Babilon – cover
Skład:
Mirosław Wojciuk – g, voc
Klaudiusz Borys – b
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz